قبل از آنکه بتوانیم سیاستهای ارتباطی مناسبی اتخاذ نماییم به دانشی نیاز داریم که تنها از طریق تحقیق به دست میآید.
اصولا، پژوهش در زمینه وسایل ارتباط جمعی، واکنش به نیازهای درک شده صنایع ارتباطی برقرار شده و توسعه یافته است. در یک محیط بازرگانی که در آن درآمد حاصل از پخش آگهیها از اهمیت چشمگیری برخوردار بود، داشتن اطلاعات مبسوطی راجع به اندازه، ترکیب استعداد و واکنشهای خوانندگان، شنوندگان و بینندگان ضروری تشخیص داده شد. این پژوهش نظری بود که هدف روشن ارائه خدمت به رسانهها را داشت. مسائل یا موضوعات از یک دیدگاه رسانهای تعریف میشد و مسائل پژوهشی و روشنگریهای پژوهشی در قالب این پارامترهای رسانهگرایانه نسبتا دقیق، تنظیم و جنبهای عملی یافت.